باتری از همه چیز ساده تر است ! همه معنای آن را می فهمند. تولیدکنندگان لپ تاپ هم به این مسئله آگاهند و از آن به عنوان یک ابزار مهم در بازاریابی بهره می برند. ادعاهای جالبی هم در این زمینه وجود دارد.

برخی از لپ تاپ ها به خاطر وجود رقبای سرسخت شان یعنی تبلت ها تا شش، هفت، هشت ساعت و حتی بیشتر هم مدعی هستند.

فقط یک مشکلی در این میان وجود دارد. هیچ کس بررسی نمی کند که ببیند آیا این کارخانه های حقیقت را گفته اند یا خیر. تولیدکنندگان می توانند هرچه دلشان می خواهند ادعا کنند.

ما قصد داریم با بررسی 10 مدل از جدیدترین لپ تاپ هایی که به بازار آمده و مقایسه ادعای سازندگان درباره میزان مقاومت باتری و آنچه ما پس از بررسی دقیق به آن رسیده ایم ، ادعای کمپانی ها را بررسی کنیم. بیایید ببینیم که آیا واقعا این لپ تاپ ها می توانند به خود ببالند؟

ما برای این مقایسه نیاز به لیست جامعی از لپ تاپ ها داریم. بنابراین 10 مدل از آخرین مدل ها را بررسی کردیم. برخی از این مدل ها اولترابوک هستند برخی desktop replacements و بقیه از نوع کامپیوترهای قابل حمل لوکس.

در اینجا لیستی از جدیدترین مدل های لپ تاپ به همراه عمر باتری شان که از سایت سازندگان آنها گرفته شده است، آورده ایم. البته همه لپ تاپ های موجود در بازار عمر باتری مشخص شده ندارند، ما فقط آنهایی را انتخاب کردیم که عددی مشخص را به عنوان عمر باتری خود اعلام کرده اند. اعداد در لیست زیر یا از طرف سازنده ها ذکر شده و یا در برگه تنظیمات خود دستگاه آورده شده است.

· ASUS UX31 / هفت ساعت یا بیشتر

· ASUS U36JC/ ده ساعت

· HP Folio 13 / نه و نیم ساعت

· HP dm1z / ده ساعت

· Lenovo IdeaPad U400/ چهار ساعت

· Lenovo ThinkPad T420 / پنج و نیم ساعت

· Sony Vaio SE 15.5” / شش ساعت

· Sony Vaio Z / هفت ساعت و 15 دقیقه

· Toshiba Portege Z835 / هشت ساعت بدون وقفه در اینترنت بچرخید و لذت ببرید!

· Toshiba Satellite P755 / هفت و نیم ساعت

اگر بخواهیم میانگین این اعداد را در نظر بگیریم می شود 7.3 ساعت ( البته عدد گرد شده). این میزان بسیار بالاست. اگر این لپ تاپ ها تا این حد قابل حمل هستند به این خاطر است که کارخانه ها معمولا این عدد را از بهترین نسخه نهایی بدست می آوردند نه از روی desktop replacements که کمترین حد این کیفیت را دارد اما با همه این احوال 7 ساعت شارژ نگه داشتن بسیار عالی است! حالا بیایید ببینیم که این ادعاها تا چه حد واقعیت دارد؟

در زیر عمر واقعی باتری ها آورده شده است

برای رسیدن به هدف از این مقایسه با یک دستگاه باتری خوان Battery Eater Reader’s Test این اعداد را امتحان کردیم. کار خیلی سختی نبود. فقط یک داکیومنت را باز و از اول تا آخرش را اسکرول کردیم.Wi Fi را روشن کردیم و روشنی صفحه را روی 70درصد گذاشتیم.

حالت برق را هم بیشتر در وضعیت صرفه جویی قرار دادیم. این شرایط باید نتیجه ای را می داد که می توان از یک باتری جامد گرفت. در جدول زیر اعدادی که ما به دست آوردیم و تفاوت های آن با مقدار اعلام شده را آورده ایم. علاوه بر این مقدار تفاوت کلی هم آورده شده است. بیایید با هم نگاهی بیندازیم.

Persianv.com At site

جالب توجه ترین بخش قضیه این بود که اعداد اعلام شده توسط سازنده های تا این حد پایین آمد!

لپ تاپ Asus ده درصد کمتر از عدد ادعا شده بود. لپ تاپ های HP شانزده و پانزده درصد کاهش را نشان می داد. لپ تاپ های سونی هم دقیقا 15درصد اشتباه کرده بودند.

لپ تاپ های توشیبا و Lenovo تفاوت قابل توجهی را نشان می دادند اما در دو جهت مخالف، توشیبا خیلی کمتر از آنچه ادعا کرده بود و Lenovo بیشتر از میزان اعلام شده توسط سازنده اش کار کرد. Lenovo با توجه به عدد پایینی که کارخانه اش اعلام کرده بود یعنی 4 ساعت، اتفاق جالبی بود.

تحلیل و تفسیر نتایج

واریانس کلی منفی 11 درصد بود که اگر Lenovo را حذف کنیم به منفی 14 درصد افزایش می یابد. آیا این بدین معنی است که شما همیشه باید انتظار 14 درصد کمتر از آنچه سازنده ادعا کرده را داشته باشید؟ بله همین طور است.

با وجودی که این 10 لپ تاپ تنها بخش کوچکی از بازار هستند اما تجربه ما نشان می دهد در هر شرایطی که از لپ تاپ استفاده شود خیلی کم پیش می آید که باتری به اندازه ای که ادعا شده کار کند.

14 درصد کمتر از آنچه ادعا شده هم بسیار امیدوار کننده است. اعدادی که در این مقاله آورده شده فقط در صورتی است که به همان شکل از لپ تاپ استفاده شود و در واقع کمترین حالت ممکن است. تحمیل بار بیشتر به پردازنده مسلما باتری را خیلی سریع تر از این خالی می کند. به عنوان مثال بازی کردن 50 درصد از عمر اعلام شده باتری کم می کند.

سازندگان برای اینکه این تفاوت ها را توجیه کنند، همیشه در تبلیغاتشان از کلمه "تا” استفاده می کنند مثلا می نویسند تا 10 ساعت. اما برخی از کمپانی ها اعتماد به نفس شان خیلی بالاست! مثلا Asus در

صفحه مربوط به مشخصات UX31 نوشته 7 ساعت یا حتی بیشتر! و توشیبا نوشته است با Z835 می توان 8 ساعت بدون وقفه کارکرد، در اینترنت چرخید و ایمیل زد و لذت برد! این ادعاها به وضوح نادرست است.

با اینکه ممکن است برخی از لپ تاپ ها به اندازه عدد ادعایی شان یا حتی بیشتر از آن کار کنند، شما

نباید هرگز توقع چنین چیزی را داشته باشید. بلکه باید منتظر باشید لپ تاپ تان 14 درصد ( اگر بخواهیم خیلی واقع بینانه نگاه کنیم 25 درصد) کمتر از آنچه روی آن نوشته شده کار کند.

مطالبی که در بالا آورده شد کمی ناراحت کننده بود پس بگذارید مقاله با یک حرف خوشحال کننده به پایان برسانیم.

با اینکه ما متوجه شدیم لپ تاپ ها کمتر از آن چه روی شان نوشته شده کار می کنند اما باید توجه داشته باشیم که عمر واقعی آنها روند رو به رشدی داشته است.

5 سال پیش اگر شما خیلی خوش شانس بودید شاید لپ تاپ تان می توانست 3 ساعت روشن بماند اما در مقایسه ای که ما انجام دادیم امروزه بدترین عمر باتری برای این دستگاه ها کمی بیش از 5 ساعت

است. میزان متوسط خرید نشان می دهد که همین میزان هم رضایت بخش است. حتی اگر ادعای سازنده ها درست نباشد عمر واقعی باتری های لپ تاپ ها خیلی هم بد نیست.

برخی مشترکان خواسته یا ناخواسته به ارسال پیامک خالی اقدام می کنند؛ این موضوع قابل توجه است که اگر زبان گوشی فارسی، پیامک به نرخ فارسی محاسبه و اگر زبان گوشی لاتین باشد، پیامک به تعرفه ی لاتین محاسبه می شود.

زمانی که مشترکان می خواهند پیامکی فقط حاوی علامت ارسال کنند، اگر زبان گوشی فارسی باشد، پیامک فارسی محاسبه شده و زمانی که زبان گوشی لاتین باشد، پیامک لاتین محاسبه می شود. این موضوع در پیام هایی که تنها حاوی اشکال هندسی هستند و پیامک خالی، نیز وجود دارد.

اما در پیامک هایی که حاوی عدد هستند، نیز این قانون صادق است و با توجه به زبان گوشی لاتین یا فارسی محاسبه می شود.

لازم است که بدانید که پیامک هایی که با حرف فارسی شروع شده و با لاتین ادامه دارد، فارسی محاسبه شده و پیامکی که با لاتین شروع شده و با فارسی ادامه دارد، لاتین محاسبه می شود.

دو شاگرد پانزده ساله دبیرستان نزد معلم خود آمده و پرسیدند: استاد اصولا منطق چیست؟

معلم کمی فکر کرد و جواب داد: گوش کنید، مثالی می زنم، دو مرد پیش من می آیند. یکی تمیز و دیگری کثیف. من به آنها پیشنهاد می کنم حمام کنند. شما فکر می کنید کدام یک این کار را انجام دهند؟

هر دو شاگرد یک زبان جواب دادند: خوب مسلما کثیفه! معلم گفت: نه تمیزه. چون او به حمام کردن عادت کرده و کثیفه قدر آن را نمی داند. پس چه کسی حمام می کند؟ حالا پسرها می گویند: تمیزه! معلم جواب داد: نه، کثیفه، چون او به حمام احتیاج دارد و باز پرسید: خوب، پس کدامیک از مهمانان من حمام می کنند؟ یک بار دیگر شاگردها گفتند: کثیفه! معلم دوباره گفت: اما نه، البته که هر دو! تمیزه به حمام عادت دارد و کثیفه به حمام احتیاج دارد، خوب بالاخره کی حمام میگیرد؟

بچه ها با سردرگمی جواب دادند: هردو! معلم بار دیگر توضحیح می دهد: « هیچ کدام! چون کثیفه به حمام عادت ندارد و تمیزه هم نیازی به حمام کردن ندارد! شاگردان با اعتراض گفتند: بله درسته. ولی ما چطور می توانیم تشخیص دهیم؟ هر بار شما یک چیزی را می گویید و هر دفعه هم درست است معلم در پاسخ گفت: خوب پس متوجه شدید، این یعنی: منطق! و از دیدگاه هر کس متفاوت است.

همیشه اولین برخورد با یک خواستگار تعیین کننده تریــن تصویر را در ذهن می نشاند. اولین برخورد است که نوع شخصیت طرف مقابل را نشان می دهد و حتی می تواند تعیین کند که رابطه ای ادامه پیدا کند یا نه. فرض کنید که آقایی از شما به عنوان یک خانم جوان خواستگاری کرده و قرار است با یکدیگر برای یک جلسه صحبت کنید، احتمالا برای این جلسه اضطراب زیادی خواهید داشت و حتی شاید گیج شوید که چه بگویید و چه نگویید؛ به شما نمی گوییم آرامش خود را حفظ کنید چون این جلسه اصلا مهم نیست. نمی خواهیم گول تان بزنیم، ترجیح می دهیم به شما بگوییم که چطور رفتار کنید و چه اشتباهاتی را مرتکب نشوید، به هر صورت این دیداری است که نمی توان آن را جدی نگرفت، زیرا ممکن است در زندگی شما نقشی تعیین کننده داشته باشد.

1. گذشته ممنوع

شما قرار است آینده را با خواستگارتان بسازید و به همین دلیل باید بیشتر درباره برنامه های آتی خود صحبت کنید؛ اینکه چه اشتباهاتی کرده اید، چه خواستگارانی داشته اید، چه بر سر زندگی تان آمده و... نباید در جلسه اول گفته شود زیرا جلسه اول آشنایی، وقت تاریخچه گفتن نیست. در جلسات بعدی می توانید کمی به گذشته بروید و هم از گذشته خودتان حرف بزنید و هم از گذشته او باخبر شوید ولی فعلا باید بفهمید چقدر با برنامه های آینده تان به هم می خورید.

2. دیر نکنید

به طور متوسط 30 درصد مردان و 50 درصد زنان سعی می کنند در جلسه اول دیدار کمی دیر به قرار برسند تا به طرف مقابل نشان دهند خیلی هم اشتیاق ندارند اما باید بدانید دیر کردن سر قرار، اولین اشتباهی است که می توانید مرتکب شوید؛ بسیاری از خانم ها گمان می کنند که دیر کردن برای جلسه اول یک رسم رایج خانم هاست اما باید بدانید که درحقیقت اینگونه نیست؛ وقتی سر قرار دیر می رسید، اولین پیامی که به خواستگارتان منتقل می کنید این است که چندان برایتان ارزش ندارد تا بخواهید سروقت به قرار برسید.

3. تنها نباید گوینده باشید

زندگی زناشویی وقتی می تواند موفق باشد که دو طرف بتوانند به راحتی با هم حرف بزنند و حرف یکدیگر را بفهمند. وقتی در جلسه اول فقط بخواهید خودتان حرف بزنید این فکر را در طرف مقابل به وجود می آورید که شنونده خوبی نیستید؛ در همان جلسه اول اجازه بدهید طرفتان هم فرصت حرف زدن داشته باشد. باید بدانید که لازم نیست همه اطلاعات مربوط به زندگی، شغل، تحصیلات و خانواده تان را پشت سر هم و یک نفس بیان کنید؛ کمی صبور باشید؛ اگر از یکدیگر خوشتان بیاید در جلسات بعدی فرصت این حرف ها پیش می آید.

4. پول را فراموش کنید

درست است که مسائل مالی نقش مهمی در زندگی زناشویی دارد ولی به طور حتم در درجه اول اولویت نیست. چیزهای بااهمیت تری وجود دارد که آنها را هنگام انتخاب همسر در اولویت قرار دهید؛ به همین دلیل در جلسه اول دیدار با خواستگارتان هم خیلی سراغ مادیات نروید، لازم نیست در همان جلسه اول شروع به خط و نشان کشیدن و بیان انتظارات مالی تان کنید. چون او را به این نتیجه می رسانید که خیلی فرد مادی ای هستید و اولویت اول زندگی تان پول است؛ نگذارید او حس کند در حال چشم وهم چشمی هستید. درباره مسائل مالی می توانید با کمک بزرگ ترها به توافق برسید.

5. زیاد صمیمی نشوید

در جلسه اول آشنایی دو طرف فقط یکدیگر را ارزیابی می کنند تا ببینند آیا به هم می آیند که بخواهند رابطه را ادامه دهند یا نه؛ به همین دلیل توصیه می کنیم حتما حریم تان را حفظ کنید و حتی اگر در همان نگاه اول او را پسندیدید و احساس کردید همسر موفقی برای شما خواهد شد، ذوق زده رفتار نکنید. بگذارید رابطه تان روند طبیعی خود را طی کند و کم کم جلو برود تا رسمیت پیدا کند. در نزدیک کردن رابطه عجله نکنید.

6. خود را بی خیال نشان ندهید

بعضی ها هستند که گمان می کنند باید در جلسه اول خود را بی خیال جلوه دهند تا عزت نفس شان را حفظ کنند. همه آدم ها به طریقی از رد شدن می ترسند. وقتی تظاهر می کنید اصلا درگیر نیستید، باعث می شود احساس امنیت کنید اما ممکن است از نظر طرف مقابل کناره گیر و بی خیال باشید و همین او را دلسرد کند. اشکالی ندارد که بهترین شکل و شخصیت خودتان را به طرف مقابل نشان دهید و کمی محتاط باشید اما باید جرات داشته و خود واقعی تان را به طرف مقابل نشان دهید.

7. اول سؤال بعد جواب

وقتی یک نفر از شما خواستگاری می کند احتمالا از قبل درباره خانواده تان کمی تحقیق کرده است. در واقع خواستگار شما و خانواده اش، موقعیت تان را می دانند. اگر هم از قبل چیزی درباره شما ندانند، با ورود به خانه تان می توانند نقاط قوت خانواده شما را درک کنند؛ بنابراین روی دارایی هایتان، اصل و نسب و جایگاه تان بیش از حد تاکید نکنید. فقط در حد معرفی بگویید و بقیه موارد را به سؤال پرسیدن او واگذار کنید.

8. شکسته نفسی نکنید

جلسه اول، فرصتی برای بیشتر آشنا شدن است؛ بنابراین از خودتان و چارچوب های زندگی تان بگویید. نمی گوییم فخرفروشی کنید ولی تواضع بیش از اندازه هم به خرج ندهید زیرا او شما را نمی شناسد و نمی فهمد که این گفته ها ناشی از فروتنی شماست نه عدم موفقیت تان در زندگی. به اندازه کافی از موفقیت ها و برنامه های آینده تان بگویید اما مختصر و کلی. وقت برای صحبت درباره جزئیات زیاد است؛ آن را به جلسات بعد موکول کنید.

9. عروس نشوید

همین طور که هستید باشید؛ یعنی به هیچ وجه بیش از اندازه آرایش نکنید و دنبال لباس های خاص و عجیب هم نباشید. درست است كه دوست دارید زیبایی و برازندگی خود را نشان دهید اما قرار نیست مثل یک عروس آرایش کنید و لباس بپوشید! سادگی این حسن را دارد که واقعیت شما را نشان می دهد و علاوه بر اینها با سلیقه هیچ کس هم ناسازگار نیست و خواستگارتان هر سلیقه ای داشته باشد، به نظرش شما نامتناسب جلوه نخواهید کرد.

10. محل ملاقات را خانواده تعیین کند

اگر در جلسه خواستگاری قرار شد یکدیگر را خارج از خانه هم ملاقات کنید، ترجیحا تعیین محل ملاقات را به خانواده ها بسپارید. در غیر این صورت سعی کنید شما تعیین کننده باشید و تا حد ممکن محل این قرار در اطراف خانه شما، محل کار یا دانشگاه تان نباشد تا در صورت به هم خوردن نامزدی و آشنایی، نگران قضاوت اطرافیان نباشید.

11. به موبایل جواب ندهید

در قرار اول یک تصویر کلی از شما در ذهن طرف مقابل خواهد نشست؛ تصویری که می تواند تعیین کننده باشد. وقتی او در حال صحبت است اگر شما به دلیل جواب دادن به گوشی همراه تان حرف هایش را قطع کنید.گمان می کند شما آدمی هستید که نمی توانید بین مسائل مهم و خانوادگی و مسائل جزئی تمایز قائل شوید و در كل خیلی فرد منضبطی نیستید؛ پس حتی اگر جراح قلب هم هستید تلفن تان را در این جلسه مهم خاموش کنید.

13. کودک درونتان را مهار کنید

بعضی از دخترها هستند که با دوستانشان با لحنی کودکانه صحبت می کنند و در واقع این طرز حرف زدن برایشان نوعی شوخی است؛ توصیه می کنیم در اولین جلسه با خواستگارتان همانند یک خانم جوان کاملا باوقار صحبت کنید و واژه ای كودكانه را به کار نبرید. لازم نیست در همان جلسه اول آنقدر با خواستگارتان خودمانی شوید که همانند جمع های دوستانه تان رفتار کنید. البته این بدان معنا هم نیست که آنقدر رسمی صحبت کنید که طرف مقابل را بترسانید؛ به طوری كه دیگر نتواند حرف هایش را به راحتی با شما مطرح کند.

13. مدام سؤال نپرسید

اشتباه دیگری که بسیاری از خانم ها مرتکب می شوند، پرسیدن سؤال شخصی و البته بسیار زیاد است؛ سؤالاتی چون «شما تا به حال چند بار خواستگاری رفته اید؟» یا «آیا تا به حال شکست عشقی خورده اید؟» یا... درست است که شما می خواهید او را بیشتر بشناسید ولی قرار نیست در همان جلسه اول درباره تمام جزئیات زندگی او بدانید؛ خودتان را جای او بگذارید؛ اگر فرد ناآشنا ناگهان چنین سؤال هایی را از شما بپرسد، چه جوابی می دهید؟ پس اجازه دهید در جلسه اول او هم راحت باشد.

براساس آمارهای بانکها جهاینی سه چهارم از ساکنان کره زمین به تلفن همراه دسترسی دارند اما کلمات برای توصیف کردن این دستگاه و آداب استفاده از آن در هر فرهنگی با فرهنگ دیگر متفاوت است.

این دستگاه در بریتانیا تلفن همراه موبایل در ایالات متحده آمریکا سل فن، در آمریکای لاتین سلولار، در ژاپن کیرتای ( قابل حمل) در چین شو جی ( ماشین دستی) در بنگلادش موتوفن ( تلفن در کف دست) در سوئد نال ( خرس پشمالوی عروسکی) و در آلمان هندی (دستی) نامیده می شود.

در ژاپن افرادی که با قطار درون شهری سفر می کند اخطاری می شنوند که به آنها گفته می شود تلفن همراه خود را در حالت سکوت یا لرزش نگاه دارید، حالتی که به آن " manner mode" گفته می شود، این حالت زمانی است که تلفن به آرامی زنگ می زد و صدای آن موجب اختلال صوتی در محیط اطراف نمی شود. در ژاپن استفاده از تلفن همراه در اماکن عمومی در جایی که نیازهای جمعی بر نیازهای فردی ارجحیت دارند معمولا مورد قبول نیست.

ساتومی سوپییاما استادیار کالج فرانکلین سوئیس توصیح می دهد: فرهنگ ژاپن ارزش بسیاری برای هماهنگی اجتماعی قائل است و در فرهنگ این کشور مزاحمت اجتماعی امری به شدت تقبیح شده محسوب می شود.

در ژاپن پاسخ دادن به تلفن همراه در اماکن عمومی امری پسندیده نیست

براساس اظهارات میزوکو ایتو، انسان شناس فرهنگی، در ژاپن اگر فردی هنگام صحبت کردن با تلفن همراه خود بخواهد سوار اتوبوس شود، راننده اتوبوس این اجازه را به وی نمی دهد. در این کشور تلفن همراه نباید عاملی برای مزاحمت سایرین باشد.

این بدان معنا است که مردم بیشتر تلفن همراه خود را در حالت صدای زنگ آهسته قرار می دهند هنگامی که از خانه خارج می شوند و در رستورانها و کافی شاپ ها به تلفن جواب نمی دهند و اگر تلفن کسی زنگ بزند، فرد ناگهان سراسیمه شده و یا تلفن را بسیار کوتاه پاسخ می دهد.

تراکم فضاهای شهری، استفاده زیاد از سیستم حمل و نقل عمومی و فقدان نسبی حریم خصوصی در خانه ها در شیوه های ارتباط برقرار کردن بدون ایجاد مزاحمت برای دیگران نقش دارد.

پیامک زدن و ارسال نامه های الکترونیکی با تلفن همراه میان مردم ژاپن محبوب تر از تماسهای تلفنی است.

در اسپانیا و ایتالیا تلفنهای همراه همه جا استفاده می شوند و حتی مردم هنگام گفتگو با تلفنهای همراه خود درباره زندگی خصوصی خود نیز صحبت می کنند. "رنفه" به عنوان سیستم قطار دولتی در اسپانیا زمانی سفرهای خود را با یک پوستر تبلیغ می کرد که روی آن تصویری از مردمی به چشم می خوردند که در قطار با تلفن همراه خود درحال صحبت هستند.

آمپارو لاسن استاد جامعه شناسی دانشگاه کامپلوتنس مادرید اظهار داشت: اسپانیایی ها چون ایتالیاییها با رضایت تماسهای تلفنی را در رستورانها، در طول جلسات کاری، کنفرانسها و حتی گاهی در کنسرتهای موسیقی پاسخ می دهد. پاسخ به پیامکها در طول جلسات در زیر میز صحنه متداولی در این کشورها محسوب می شود.

پاسخ دادن به تماسهای تلفنی یا پیامک زدن زیر میز حتی هنگام جلسات کاری در ایتالیا امری متداول محسوب می شود، در این تصویر سیلیو برلوسکونی نخست وزیر سابق بریتانیا در سنای ایتالیا درحال یک رأی گیری مهم در سال 2010 با تلفن همراه خود صحبت می کند

اسپانیاییها همواره درباره زندگی خصوصی خود در خیابان صحبت می کردند و ادامه این روند هنگام صحبت با تلفن همراه نیز نشان دهنده تکامل رویکرد آنها همزمان با پیشرفت فناوری است. براساس اظهارات لاسن، گاهی اسپانیاییها سالنهای سینما و تأتر را ترک می کنند تا تلفن همراه خود را بررسی کنند و ببینند که آیا تماس از دست رفته و یا پیامکی داشته اند یا خیر.

وی می افزاید: در اسپانیا شما وظیفه دارید که در دسترس دوستان نزدیک، همکاران و مشتریانتان باشید. این جوابگویی نوعی التزام در این کشور محسوب می شود.

فنلاندی ها 257 دقیقه در ماه با موبایل حرف می زنند

براساس آمار انجمن اپراتورهای تلفن همراه، اسپانیاییها در این میان تنها نیستند، فنلاندی ها پرحرفترین مردم اروپا تلقی می شود که به طور متوسط در ماه 257 دقیقه با تلفن همراه خود صحبت می کنند. تعجبی هم ندارد، چرا که فنلاند زادگاه شرکت نوکیا است که تا همین چند سال پیش بزرگترین شرکت سازنده تلفن همراه بود.

اتریشی ها 240 دقیقه در ماه با موبایل حرف می زنند

اتریشی ها هم به دقت از الگوی فنلاندیها پیروی می کنند به طوری که آنها طی یک ماه 240 دقیقه با تلفن همراه خود صحبت می کند؛ این درحالی است که مردم مالت نسبت به سایر مردم اروپا وقت کمتری را به صحبت با تلفن همراه می گذرانند، آنها در هر ماه به طور متوسط 46 دقیقه با تلفن همراه گفتگو می کنند.

فرهنگ تک زنگ زدن

در بخشهایی از هندوستان و آفریقا فرهنگی به نام تک زنگ زدن وجود دارد. جاناتان دونر محقق مایکروسافت در هندوستان که مقاله ای را درباره " قوانین تک زنگ" منتشر کرده است اظهار داشت: این تک زنگها ساده هستند، فردی به شماره یک تلفن همراه زنگ می زند و پیش از آنکه صاحب خط آن تماس را پاسخ دهد، تماس را قطع می کند. صاحب خط می تواند پس از آن در شرایط مناسب با تماس گیرنده تماس بگیرد.

دونر ابتدا فرهنگ تک زدن را در رواندا مشاهده کرد و استفاده از آن را در سراسر آمریکا دنبال کرد. این اقدام معانی مختلفی دارد، تک زنگ زدن می تواند به معنا " بیا دنبال من"، " سلام"، " به تو فکر می کنم" و یا " به من زنگ بزن" باشد.

در بخشهایی از هندوستان و آفریقا فرهنگ تک زنگ زدن متداول است که می تواند معانی ضمنی مختلفی داشته باشد

در هندوستان متداول است که مردم حتی داخل سالن سینما نیز به تلفن پاسخ دهند. مردم نمی دانند که تماس تلفنی صورت گرفته مهم است یا خیر، از این رو به هر تلفنی پاسخ می دهند. مردم هندوستان چون اسپانیاییها به ندرت از پیامهای متنی استفاده می کنند.

از دیگر ویژگیهای مردمان هندوستان این است که تماس گیرنده ممکن است به صدای بوق تلفن یک ترانه بالیوودی بشنونند که مشترک خط به جای زنگ تلفن انتخاب کرده است. حتی ممکن است صاحب خط ماهانه این ترانه را تغییر دهد، این رویکرد در بخشهایی از آفریقا نیز رایج است، در آفریقا مردم به جای ترانه بالیوودی یک نقل قول از انجیل را می شنوند. پاسخ به تماسها تلفنی در سالنهای سینما در آفریقا هم متداول است، درهندوستان حتی در طول سخنرانیهای رسمی نیز مردم به تماسهای تلفنی پاسخ می دهند.

نظرسنجیهای انجام شده در آمریکا نشان می دهد که 72 درصد آمریکاییها اظهار می دارند که مکالمات بلند در اماکن عمومی بدترین عادت کاربران تلفنهای همراه است. اکنون به نظر می رسد که استفاده کاربران نسلهای جدید آی فن از برنامه Siri اپل و تکرار کردن سوالات ساده با صدای بلند برای این دستیار رباتی آزاردهنده تر از قبل هم شده است.

72 درصد آمریکاییها اعتقاد دارند که مکالمات بلند در اماکن عمومی بدترین عادت کاربران تلفنهای همراه است

جین وینسنت محقق مدعو در مرکز تحقیقات دیجیتال جهانی در دانشگاه سوری اظهار داشت: به نظر می رسد که پاسخ دادن به تماسهای تلفنی برای مردم امری پذیرفته شده است اما هنوز صدای بلند مکالمات که موجب مزاحمت برای سایرین می شود امری آزار دهنده ناخوشایند تلقی می شود.

اسکات کمبل استاد ارتباطات راه دور در دانشگاه میشیگان اظهار داشت: استفاده از پیامک در آمریکا رشد آهسته ای داشت، چرا که در روزهای اول استفاده از فناوری تلفنهای همراه همه شبکه ها با هم کار نمی کردند. اما امروز در آمریکا استفاده از پیامک چون سایر کشورها طرفداران خاص خود را دارد.

وی همچنین افزود: استفاده از اینترنت روی تلفنهای همراه همزمان با رشد سایر رسانه های دیجیتال چون تبلتها روند آهسته ای دارد. استفاده از اینترنت دستگاه هایی چون تبلت که دارای صفحه نمایش بزرگتر و رابط کاربری بهتری هستند از محبوبیت بیشتری در این کشور برخوردار است.

دیپلماسی ایرانی : احتمالا غباری از تظاهرسازی فضا را پر کرده است. اما ترسناک ترین وجه بازی جنگ ایران و امریکا را در هفته جاری شاهد بودیم. هرکدام از طرفین به نوعی در درک پاسخ های یکدیگر دچار سوتفاهم شدند. در حالی که هرکدام تصور می کنند راهکارهایی بر اساس معیار خویشتن داری را انتخاب کرده اند، حقیقت این است که هر دو در مسیر جنگ گام برمی دارند.

دیوید اگیناتیوس ستون نویس روزنامه واشنگتن پست در تازه ترین نوشتار خود با محوریت ایران می نویسد: خط نهایی تمامی تحقیق های در خصوص برنامه هسته ای ایران این است : بازی نشان می دهد که هرکدام از طرفین به چه آسانی نشانه های طرف مقابل را به اشتباه تعبیر می کنند. اشتباه در قضاوت لازمه این بازی است: هر کدام از طرفیت گمان می کند که گزینه های محدود را اختیار کرده اما حرکت های آن نشان دهنده عبور از خط قرمز است. حملات به سمت همدیگر بیش از آنچه که به نظر می رسد، کشنده است. هیچ کدام از طرفین نشانه های مثبت را درک نمی کنند. تلاش ها برای بازگشایی راه های ارتباطی به بن بست می خورد و در نهایت بازی به مرحله ای از جدیت می رسد که مطلوب هیچ کس نیست.

بهتر است در این مه و غبار قدم بزنیم تا از نزدیک شاهد باشیم که چگونه هرکدام از طرفین این تخاصم از پله های تشدید تنش بالا می روند. بازی را از جولای 2013 آغاز می کنیم با این فرض ها : باراک اوباما رئیس جمهوری آمریکا همچنان در همین جامه در کاخ سفید است، مذاکرات 1+ 5 به بن بست رسیده است و اسرائیل هنوز حمله یک جانبه ای را آغاز نکرده است.

برای مهیج تر شدن داستان ،چاشنی هایی به آن اضافه می کنیم: ترور دانشمندان ایران ادامه دارد، امریکا، انگلیس دست در دست اسرائیل، حملات سایبر را علیه تاسیسات هسته ای ایران هدایت می کنند. در این میان دولتمردان ایرانی تاکید می کنند که امریکایی ها از نبرد خسته شده اند و مردی ضعیف در راس هرم قدرت آنها ایستاده که جرات حمله نظامی را ندارد. در این میان ایران همچنان به برنامه هسته ای خود ادامه می دهد و باور عمومی این است که ظرف سه تا چهار ماه به بمب دسترسی پیدا خواهد کرد.

ایگناتیوس در ادامه این داستان تخیلی تقابل دو کشور، به حمله ای تروریستی به هتلی در جزیره آروبا اشاره کرده و تقصیر آن را به گردن ایران می اندازد. بر اساس این داستان 137 نفر در این حادثه کشته می شوند که یکی از قربانیان دانشمند هسته ای امریکایی است .

آمریکایی ها بر اساس این پیش فرض که حمله به این هتل کار ایرانی ها بوده است ، تلاش می کند به ایرانی ها نشان دهد که از خط قرمز گذشته اند. امریکا یک پایگاه نظامی متعلق به سپاه پاسداران جمهوری اسلامی را در شرق ایران بمباران می کند. حملات سایبری به کامپیوترهای تاسیاست هسته ای ایران ادامه پیدا می کند و در چهل مورد از تاسیاست امنیتی ایران ایجاد اختلال می کند. پس از نخستین تجاوز به خاک ایران توسط امریکا ، باراک اوباما از طریق روسیه برای ایران پیغام فرستاده و هشدار می دهد که تهران باید برنامه هسته ای خود را متوقف کند درغیراینصورت با تبعات سنگین آن روبه رو خواهد شد. وزیر دفاع ایران در زمان مدنظر داستان این تهدید را بلوفی کم اهمیت می خواند.

ایگناتیوس ادعا می کند که ایران در این مرحله مرتکب اشتباهی استراتژیک می شود و مین گذاری تصادفی در تنگه هرمز را آغاز می کند. تهران همچنین برای کشتی های امریکایی در خلج فارس هم دردسرهایی درست می کند. همزمان تهران بخشی از ذخیره اورانیوم خود را از میام می برد تا نشان دهد که همچنان خواهان مذاکره است. با اینهه امریکا این تمایل عملی ایران را نادیده می گیرد. امریکایی ها حرکت های ایران در خلیج فارس را بزرگنمایی کرده و ادعا می کنند که تهران به دنبال بستن کامل تنگه هرمز و تعقیب نظامی کشتی های امریکایی در خلیج فارس است. با تشدید تنش ها ، قیمت نفت به بشکه ای 200 دلار می رسد.

اما گزینه های پیش روی امریکا میان بد و بدتر است :

1. بازگشایی تنگه هرمز با توسل به زور و هشدار به ایران که برنامه هسته ای خود را ظرف 24 ساعت پایان دهد.

2. حمله همزمان به تاسیسات هسته ای ایران و بازگشایی تاسیسات هسته ای . تیم ضربت حاضر در کاخ سفید با سه رای مخالف و پنج رای موافق به حمله تمام عیار به ایران رای می دهد.

اما پازل نهایی که امریکایی ها با آن مواجه هستند، چگونگی پایان دادن به این نبرد است. ایرانی ها نیز به این فکر می کنند که چگونه با طولانی تر شدن نبرد ، بیشترین خسارت ها را به منافع امریکا وارد کنند. اما نتیجه گیری از این داستان : یک اشتباه کوچک به سرعت بال و پر می گیرد.

یک شب، کسانی که در جاده ی ساحلی حوالی دماغه جان (Cape John)، نوا اسکاتیا (Nova Scotia)، رانندگی می کردند با مشاهده ی یک منظره ی عجیب در افق دریا شگفت زده شدند. به گفته ی یکی از شاهدان عینی: «یک کشتی بود که آن را نوری شعله مانند احاطه کرده بود. البته مطمئن نیستم که واقعاً شعله بود یا نه… ولی تمام کشتی درخشش شعله واری داشت و با سرعت حرکت می کرد.» این صحنه به مدت دو ساعت ادامه داشت و چندین نفر در مسیر خود بر روی جاده آن را دیده بودند.

آیا واقعاً یک کشتی مشتعل بر روی دریا در حرکت بود؟ خیر. آنچه که این افراد مشاهده کرده بودند یک کشتی ارواح بود. داستان های کشتی های ارواح بارها و بارها در صفحات تاریخ حضور داشته اند. اگرچه برخی از آن های افسانه های محلی اند، اما درباره برخی دیگر، حقایق مستندی وجود دارد.

کشتی سوزان تنگه ی نورثامبرلند (Northumberland Strait) اغلب در ساحل نوا اسکاتیا یا جزیره ی پرنس ادوارد در کانادا مشاهده شده است: یک کشتی با سه دکل که از هر سوی آن شعله های آتش بیرون می زند.

یک شاهد عینی دیگر این گونه روایت می کند که: «یک شب در ماه اکتبر، در راه بازگشت از خانه ی یکی از همسایگانم، داشتم به تنگه ی نورثامبرلند نگاه می کردم که یک کشتی آتش گرفته را دیدم. آن شب هوا کاملاً صاف بود و به همین دلیل می توانستم طرح کشتی را به خوبی تشخیص دهم. تقریباً بیست دقیقه به کشتی خیره شدم تا این که ناپدید شد. قبلاً درباره ی کشتی ارواح چیزهایی شنیده بودم و به محض دیدنش متوجه شدم که این یک کشتی ارواح است.»

در طی سال ها، چندین نفر کوشیده اند که به این کشتی برسند اما موفق نشده اند. استرلینگ رمزری (Sterling Ramsay) در کتاب خود «افسانه ی جزیره ی پرنس ادوارد» تلاش خود برای رسیدن به کشتی را به تفصیل توضیح داده است.

یک روز، عصرهنگام، اندکی مانده به گرگ و میش شب، یک کشتی در لنگرگاه مشاهده شد که به نظر می رسید دچار حادثه شده باشد. در میان دریا چیزی مثل یک کشتی بادبانی بزرگ با سه دکل دیده می شد تمام آن در میان شعله های آتش می سوخت. چند مرد سوار یک قایق کوچک شدند و با امید نجات خدمه، پاروزنان به سمت کشتی شعله ور رفتند. اما هنوز به کشتی نرسیده بودند که کشتی در میان مه گم شد و بعد به کلی از نظر ناپدید گشت.

شاید کشتی سوزان تنگه ی نورثامبرلند یک خطای چشم با ساز و کاری ناشناخته باشد. دیدن نقش های خیالی بر آب در این آب ها امر نامعمولی نیست، و معمولاً شرایط جوی در این منطقه به گونه ای است که ساحل نوا اسکاتیا را به طرزی غیرواقعی نزدیک به کرانه های جزیره ی پرنس ادوارد نشان می دهد. در مواقع دیگر، خط ساحلی از فاصله ی دور تقریباً غیرقابل تشخیص است.

هلندی سرگردانشاید بخش بزرگی از حکایات رایج درباره ی «هلندی سرگردان»، ریشه در توهمات دیداری داشته باشد. «هلندی سرگردان» به ناخدای کشتی اشاره دارد، نه به خود کشتی. بر اساس حکایات و افسانه ها، در میانه ی سده ی ۱۷ میلادی، یک کشتی هلندی می کوشید دماغه ی گود هوپ ((Cape of Good Hope در رأس آفریقا را دور بزند. دریا به شدت خطرناک بود و وجود توفان سهمگین هم اوضاع را بدتر کرده بود. ناخدا بر اثر اشتباه (یا عجله برای به پایان بردن سفر) کوشیده بود دماغه را در آن هوای نامساعد دور بزند. او علی رغم شرایط بد تصمیم به بازگشت نداشت و رو به آسمان قسم خورد که «حتی اگر تا ابد طول بکشد»، دماغه را دور خواهد زد. بر اساس یک روایت دیگر از این افسانه، ناخدا با شیطان در بازی تخته نرد شرط بسته بود که اگر بازی را ببرد، شیطان او را به آن سوی دماغه منتقل کند. ولی همان طور که پیداست، ناخدا می بازد و محکوم می گردد که تا دنیا دنیاست در آن آب ها تقلا کند.

صدها سال است که دریانوردان ادعا می کنند «هلندی سرگردان» را در آن بخش از دریا دیده اند. برخی بر این باورند که مشاهده این کشتی خبر از حادثه ای شوم می دهد. شاید محتمل ترین توضیح برای دیدن چنین چیزی، توهم دیداری باشد. ممکن است شرایط جوی خاص موجب شود که یک کشتی دوردست، نزدیک تر از فاصله حقیقی خود دیده شود، یا حتی در آسمان با وارونه پدیدار گردد. چنین منظره ای، در نبود یک توضیح علمی، ممکن است از سوی دریانوردان به عنوان کشتی ارواح تلقی گردد.

مری سلست (The Mary Celeste)

شاید «هلندی سرگردان» و کشتی سوزان تنگه ی نورثامبرلند ترکیبی از افسانه و خطای چشمی باشند، اما برخی کشتی های ارواح واقعیت داشته اند. مثلاً کشتی بادبانی مری سلست در سده ۱۹٫ این کشتی که حامل ۱۷۰۱ بشکه الکل بود، در ۷ نوامبر ۱۸۷۲ از نیویورک به مقصد جنوا در ایتالیا به راه افتاد. ناخدای کشتی، بنجامین اسپونر بریگز (Benjamin Spooner Briggs) به شایستگی و دریاسالاری شهره بود. همسر و دختر دو ساله ی وی نیز در کشتی حضور داشتند. آلبرت ریچاردسون (کمک ناخدا) و شش ملاح دیگر نیز جزو خدمه بودند.

در ۱۵ سپتامبر، یک کشتی دیگر به نام «دی گراتسیا» (Dei Gratia) در مسیر مری سلست، نیویورک را ترک کرد. ناخدای دی گراتسیا، مردی به نام مورهاوس (Morehouse )، با ناخدا بریگز آشنا بود و پیش از راه افتادن کشتی بریگز، با غذا خورده بود. وقتی مورهاوس در ۵ سپتامبر مشاهده کرد که مری سلست بی هدف در میان جزایر آزور و ساحل پرتغال پرسه می زند، نگران شد. او کوشید با علامت دادن با کشتی دوست خود ارتباط برقرار کند، اما پاسخی دریافت نکرد. سرانجام وی کشتی خود را به کشتی بریگز رساند و یک گروه تفتیش را به داخل آن فرستاد. گروه تفتیش متوجه شدند که خود کشتی و بیشتر بار آن سالم هستند، اما ناخدا و خانواده اش و خدمه ناپدید شده بودند.

بر اساس برخی روایات، هیچ چیز در کشتی به هم نریخته بود، میز برای شام چیده شده بود و فنجان های قهوه که از آن ها بخار بلند می شد، در کابین بر جای مانده بودند. به هر حال، بر اساس شهادت گروه تفتیش، اگرچه کشتی قابل حرکت بود، اما به دلیل تبعات شناور ماندن چند روزه در آب در آن هوای نامساعد دچار آسیب شده بود. دریچه های عرشه باز بودند و میان عرشه کشتی، آب ایستاده بود. اجاق آشپزخانه ی کشتی از جای خود تکان خورده بود. بعدها که بار کشتی خالی شد، معلوم گردید که نُه بشکه خالی است. به گفته یکی از خدمه های دی گراتسیا: «تمام کشتی را آب گرفته بود. برای خوابیدن روی تخت ناخدا باید خشکش می کردیم وگرنه قابل خوابیدن نبود»

خدمه ای که وارد کشتی شده بودند، آن را خشک کرده، در ۱۳ دسامبر آن را به خلیج جبل الطارق رساندند. در آنجا کمسیون تحقیق امور دریایی جلسه ای برای تعیین سرنوشت کشتی تشکیل داد. شواهد نشان می دهند که به اعتقاد گروه تحقیق، خدمه ی مری سلست با عجله بسیار آن را ترک کرده اند. دست کم یک قایق کوچک و نیز تمام ابزارهای جهت یاب برداشته شده بودند. اما گزارش سفر کشتی در کشتی باقی مانده بود و تاریخ آخرین مطلب نوشته شده در آن به ۲۵ نوامبر برمی گشت.

یافتن توضیحی برای آنچه که رخ داده بود، کار آسانی نبود. احتمال دزدی دریایی تقریباً منتفی بود، چون بار کشتی دست نخورده باقی مانده بود. ضمن این که هیچ نشانه ای از خشونت دیده نمی شد و در چنین سفری کوتاه با خدمه اندک، احتمال تمرد و شورش وجود نداشت. نظر دادگاه این بود که چیزی به شدت باعث وحشت خدمه شده است، در حدی که آنان ناچار برای نجات زندگی خود از قایق استفاده کرده اند، اما درباره ی منبع ترس آنان هیچ دیدگاهی ارائه نشده است. قایق کوچک به احتمال فراوان در آن هوای نامساعد غرق و مری سلست تنها به حال خود رها شده است.

در طی سالیان، گمانه زنی های زیادی درباره ی آنچه که برای مری سلست رخ داده بود، انجام گرفته است. روزنامه ها در آن زمان اشاراتی داشتند به این مسئله که شاید مورهاوس و بریگز برای کلاهبردی از صاحبان کشتی وانهاده شده این نقشه را کشیده اند، اما هیچ مدرکی برای اثبات ایده خود در اختیار نداشتند، و همچنین از آنجایی که بریگز خود یکی از صاحبان سلست بود، چنین موضوعی بسیار نامحتمل است. برخی حدس زدند که شاید تعدادی از خدمه به بار کشتی دستبرد زده، مست شده اند و به ناخدا و خانواده اش حمله کرده اند. چنین احتمالی نیز بعید است چرا که محموله الکل کشتی به هیچ عنوان خوردنی نبود. نظریه دیگر این بود که یک گرداب به کشتی برخورد کرده و خدمه و مسافران را از روی کشتی به دریا افکنده است. دیدگاه عجیب دیگری که توسط ناخدا دِیو ویلیامز (Dave Williams) مطرح شده بود، این بود که مری سلست قربانی «دریالرزه» (seaquake) شده است.

دریالرزه، زلزله ای است که زیر دریا رخ می دهد. این واقعه، بسته به نوع لرزه، حتی ممکن است تا شکست سطح کشتی نیز پیش برود. به عقیده ی ویلیام، مری سلست دچار دریالرزه ای شده است که موجب جا به جا شدن اجاق و از جا کنده شدن نه بشکه ی الکل، و ریختن محتوی آن ها به کف کشتی شده است. ناخدا و خدمه با مشاهده ی حرکت الکل به سمت آشپزخانه و محل اجاق گاز از بیم شعله ور شدن جرقه و انفجار شدید سریعاً به قایق نجات پناه برده اند و در حالی که با طنابی به کشتی متصل شده بودند، در پشت آن حرکت کرده اند تا زمانی که خطر انفجار رفع شود. اما به دلیل نامعلومی طناب پاره شده، یا این که بر اثر عجله از همان ابتدا خوب بسته نشده است و کشتی نجات کوچک از کشتی اصلی جدا افتاده است. مسافرت کشتی نجات هم در اثر بادهای شدید و هوای نامساعد، در دریا جان سپرده اند.

شاید وانهادگی اسرارآمیز مری سلست تنها پانویسی بی اهمیت در تاریخ دریانوردی باقی می ماند اگر آرتور کانون دیول، خالق «شرلوک هلمز» و نگارنده ی کتاب هایی همچون «دنیای گمشده» آن را جاودانه نمی کرد. کانون دویل داستان کوتاهی با نام Marie Celeste بر اساس این واقعه نوشته و نام کشتی را به این نام تغییر داده است. بسیاری از جزئیات منسوب به این حادثه در واقع از داستان خیالی کانن دویل و دو فیلمی که بر اساس این داستان ساخته شده اند، نشأت گرفته اند.

بایچینکو (The Baychinco)کشتی های باری و غیربادبانی هم ممکن است به کشتی ارواح تبدیل شوند. فیلیپ و نانسی سف، در کتاب خود «آذرخش منجمد» ، روایت کشتی باری بایچینکو را نقل می کنند که در دریای قطب شمال به یک کشتی ارواح بدل گشت. بایچینگو در جوار پوینت بارو، آلاسکا، در حال حرکت بود که با آغاز زمستان، در میان یخ های پیش رونده گیر افتاد. در چنین شرایطی، تنها کاری که خدمه می توانستند انجام دهند این بود که تا شکستن یخ منتظر بمانند و بعد به حرکت خود ادامه دهند. در این اثنا، توفان شدیدی درگرفت و ناخدا از ترس آن که حرکت یخ ها، بدنه ی کشتی را مانند پوست تخم مرغ خرد کند، به خدمه دستور داد که تا تمام شدن توفان به یخ های شناور پیرامون کشتی پناه ببرند.

وقتی سرانجام توفان فرونشست، خدمه با وحشت مشاهده کردند که خبری از کشتی نیست و هیچ نشانه ای از شکستن آن دیده نمی شد. نتیجه گیری ناخدا این بود که طناب بایچینکو پاره شده است و حالا باید بدون خدمه در میان یخ های شناور قطب شمال سرگردان باشد.

ناخدا درست می گفت. کشتی ارواح بایچینگو چندین بار مشاهده شد، اما علی رغم تلاش ها برای دستیابی به این کشتی و بار قیمتی اش، هیچ کشتی موفق به نزدیک شدن به آن نشده است. بایچینکو آخرین بار در ۱۹۶۴ دیده شد و باور عمومی بر این است که هنوز هم آب های سرد قطب شمال را درمی نوردد.

آیا شما همواره در رویای زندگی در پاریس بوده اید؟ زندگی در پاریس، شهر نورها، به عنوان یک خارجی بسیار جالب است. قدم زدن دست جمعی زیر برج ایفل بسیار زیبا است. این را شما می توانید از دیوید لبوویتز، یکی از وبلاگ نویسان مهاجر در فرانسه سؤال کنید. بعد از گذراندن سال هایی موفق به عنوان یک نویسنده کتاب های آشپزی در آمریکا، لبوویتز تصمیم می گیرد که به پاریس برود و حدود 10 سال است که در فرانسه به سر می برد. او در اینجا در مورد پیدا کردن غذاهای خوب در پاریس، چطور قرار گرفتن در بهترین مکان های پاریس و اینکه چرا در برخی اوقات حرف نزدن به زبان فرانسه می تواند چیز خوبی باشد، صحبت می کند.

هرچه کمتر فرانسوی صحبت کنید بهتر است

شاید عجیب باشد اما فرانسوی صحبت نکردن می تواند خیلی برای شما مفید باشد. به این دلیل که مردم پاریس فکر می کنند که این یک امر خنده دار است. وقتی شما فرانسوی را بخوبی صحبت کنید، مردم با شما به عنوان یک فرد فرانسوی رفتار می کنند. من وقتی به اینجا آمدم زبان را یاد گرفتم اما من با این زبان مشکل داشتم و یادگیری آن برایم خیلی سخت بود. وقتی مردم می پرسیدند که آیا شما می توانید روان صحبت کنید، من به شوخی می گفتم که حتی خود مردم فرانسه نیز نمی توانند زبان فرانسوی را روان صحبت کنند. چون آنها خیلی اشتباه می کنند. اگر شما در یک مهمانی حضور داشته باشید، مردم برای شما در مورد زمان افعال یا تلفظ کلمات و دیکته ی آنها با شما بحث می کنند چون زبان فرانسه یک زبان همگون و با آهنگ نیست.

شما هنگامی می دانید یک پاریسی واقعی هستید که ...

پاریس برای خیلی از مردم دست نیافتنی به نظر می آید و می خواهند که روزی به آنجا بیایند. این رویای آنها است. آنها به پاریس می آیند، اینجا جایی خوب برای زندگی است البته برای دو سال. شما می توانید به پاریس بیایید ولی زندگی قبلی خود را بوسیله اینترنت، تلویزیون، حساب بانکی و کارت خودپرداز خود داشته باشید. اما بعد از دو سال، شما کم کم با بانک ها، دولت، خیابان ها، حمل و نقل، خرید یا اجاره ی آپارتمان در محیط جدید خود وفق پیدا می کنید. این هایی که گفته شد، مواردی هستند که بسیار چالش برانگیز اندحتی برای خود مردم فرانسه. شما هنگامی یک پاریسی واقعی هستید که بتوانید با موفقیت شرکت ارتباطی خود را عوض کنید. این امر به احتمال زیاد سخت ترین کار در فرانسه است. بیرون آمدن از قرار داد و برگرداندن تجهیزات که یک پروسه 6 ماهه است. خوشبختانه یکی از کسانی که کتاب های من را مطالعه می کرد به من کمک کرد تا من از قرارداد به راحتی خارج شوم. او اصطلاحات و شرایط را برای من ترجمه کرد و به من توضیح داد.

یک چیز که شما همواره باید آن را انجام دهید

در پاریس، ترک کردن یک مکان بدون گفتن خداحافظی یک بی ادبی و گستاخی محسوب می شود. این چیزی است که شاید در دیگر کشورها توجه چندانی به آن نشود و ما آن را انجام ندهیم. وقتی که در دیگر کشورها ما وارد یک مغازه می شویم و بعد آنجا را ترک می کنیم، حتما نباید خداحافظی کنیم. اما در پاریس این یک اجبار است. وقتی که شما در پله برقی با یک نفر همراه می شوید، شما سلام می کنید. وقتی که به مطب دکتر می روید و در اتاق انتظار را باز می کنید، شما به همه سلام می کنید. این امر فقط برآمده از ادب و نزاکتی است که مردم فرانسه دارند.

اجتناب از رفتن به رستوران های نامدار

هر فردی که به یک کشور خارجی می رود، باید بسیاری از نصیحت ها را بشنود و آنها را رعایت کند. رستوران های موجود در پاریس بسیار مدرن هستند و می توانند وقت شما را پر کنند. این مغازه ها در تک تک محله های پاریس وجود دارند و در طول روز به مشتریان سرویس می دهند. این مغازه ها معمولا متعلق به جوانان هستند که از کارشان لذت می برند. آنها بسیار خونگرم و مهربان هستند. شما در آنجا ملزم نیستید که یک وعده غذایی میل کنید. نیازی به رزرو کردن نیز ندارید. اما رستوران های قدیمی در حال حاضر بسیار پرطرفدار هستند. این مغازه ها توسط شرکته ا خریداری شده اند. خیلی خوب است اگر آنها دوباره فقط غذاهای فرانسوی سرو کنند و بدلیل غذایشان مشهور شوند و نه اسمشان. من به مردم توصیه می کنم که گول نام ها را نخورید. منظورم این است که شما می توانید غذاهای خوبی در پاریس پیدا کنید اما شما اغلب به یک مکان خاص می روید.

فرانسوی ها توریست ها را دوست دارند

من هنوز هم فکر می کنم که توریست ها جذاب هستند و یکی از دلایل من مردم فرانسه هستند. برخلاف تصور آمریکایی ها نسبت به آنان، آنها بسیار مهمان نواز هستند. من نمی توانم تصور کنم که یک فرانسوی به نیویورک یا لس آنجلس بیاید و به زبان فرانسوی صحبت کند و کسی به آن کمک کند. اما در فرانسه من بسیار شاهد این ماجرا بودم. توریست ها به محل فروش بلیط اتوبوس می رفتند و شروع به انگلیسی صحبت کردن می کردند. من به فرانسوی ها اعتبار زیادی می دهم. آنها بسیار مهربان هستند.

حتی فرانسوی ها نیز الزاما همیشه پاریسی ها را دوست ندارند

اگر شما از یک پاریسی سؤال کنید که آیا پاریسی ها بی ادب هستند، می گوید بله. اگر شما در فرانسه سفر کنید و سؤال کنید که پاریسی ها چگونه افرادی هستند، مردم خواهند گفت که: من آنها را دوست ندارم. این مسأله شبیه به تصور آمریکایی ها نسبت به شهروندان نیویورکی است. یک مکان بزرگ و خشن که در آن هیچ دوستی و صمیمیتی وجود ندارد. 11 سپتامبر اتفاق افتاد و نیویورک یک شهر توریستی شد و البته مقداری صمیمی تر و دوستانه تر اما چنین چیزی برای پاریس اتفاق نیفتاده است. در ضمن پاریس شهری است که بیش از آنچه تصور می شود، گسترده و ناهمگون است. بطور مثال من در آروندیسمنت 11 زندگی می کنم که محله های زیادی را شامل می شود. محله هایی شامل باستیل که در کنار ماریاس واقع است، اما همچنین منطقه بلویل را پوشش می دهد که متعلق به چینی ها و آفریقایی ها است.

بعضی دردها هستند که باید بیشتر از بقیه به آنها اهمیت بدهیم.

۱ درد قفسه سینه

چند نشانه خیلی مهم وجود دارد که نشان می دهند سلامتی ما در خطر است . درد مداوم قفسه سینه (دردی که ماندگار باشد و فورا" رفع نشود) همراه انواع مختلف تنگی نفس ، نشانه های خوبی نیستند و در صورت مشاهده این علائم فورا" با پزشکتان تماس بگیرید و یا به او مراجعه کنید.

۲ سردرد شدید

ممکن است سردرد شدید بخاطر میگرن باشد اما اگر علائم دیگر میگرن همراه این سردرد نباشد ، ممکن است نشان دهنده آنوریسم مغزی باشد. آنوریسمهای متوالی و پشت سر هم ممکن است باعث آسیب مغزی شوند بنا براین فورا" با پزشکتان تماس بگیرید.

۳ درد شدید در پهلوها

ممکن است پهلو درد شما با یک استراحت مختصر رفع شود اما اگر دردشما آنقدر شدید است که احساس می کنید با یک سیخ پهلوی شما را سوراخ می کنند و علاوه براین درد ، حالت تهوع و تب هم دارید ممکن است آپاندیس داشته باشید در زنها این علائم ممکن است نشان دهنده کیست تخمدان هم باشند.

۴ درد کمر و سوزن سوزن شدن شصت پا

اگر آنقدر کمرتان درد می کند که مجبور شدید با کمک یک نفر دیگر به اتاقتان بروید ، یک مسکن ضد التهاب امتحان کنید باید دردتان را رفع کند اما اگر این مسکن ها اثر نکرد حتما" به یک متخصص ارتوپد مراجعه کنید.ممکن است یکی از دیسکهای شما آسیب دیده باشد .

۵ درد ساق پا همراه تورم

اگر یک نقطه از ماهیچه ساق پای شما به شدت دردناک است ، ورم کرده و کمی قرمز است و وقتی آن را لمس می کنید کمی گرم است ، حتما" به پزشک مراجعه کنید زیرا ممکن است دچار لختگی خون شده باشید در این صورتت جدا" از ماساژ دادن خودداری کنید زیرا اینکار باعث می شود خون لخته شده راه بیفتد و ممکن است به ریه های شما برسد و راه رسیدن اکسیژن به ریه ها را مسدود کند.

عکس مربوط است که روزهای شکل گیری شبکه 3؛ عادل فردوسی پور هنوز گزارشگر مطرحی نبود و جواد خیابانی به عنوان شماره یک نسل تازه یکه تازی می کرد.

فردوسی پور در این عکس شبیه به همه در سالهای اولیه دهه 70 است. او با ریشی تنک و چهرهای نسبتا ارزشی در این عکس ما را یاد برنامه ای می اندازد که عکسهای قدیمی علی دایی رانشان می داد تا تغییرات چهره او را به همه یادآور شود.

به چهره جواد خیابانی هم دقت کنید. خیلی جوانتر و با نشاط تر از امروز... او پرچمدار نسلی بود که انحصار گزارشگری را در صداوسیما شکست.

نفر سوم حاضر در این عکس توابی است. کسی که کارش ارائه اطلاعات ریز درباره بازیهای فوتبال در زمانی بود که جامعه بی اینترنت تشنه این چیزها بود. توابی چندان در صداوسیما دوام نیاورد.

پسر در حال دویدن...

زااااارت (صدای زمین خوردن)

رفیق پسر: اوه اوه شاسکول چت شد؟ خاک بر سرت آبرومونو بردی الاغ، پاشو گمشو! (شپلخخخخخ "صدای پس گردنی")

یک رهگذر: چیزی مصرف کردی؟یکم کمتر میزدی خب!!

یک خانوم جوان رهگذر: ایییییش پسر دست و پا چلفتیِ خنگ!

.

.

.

.

.

دختر در حال راه رفتن…دوفففففففسک (زمین خوردن به دلیل نقص فنی در قسمت پاشنه کفش)

رفیق دختر: آخ جیگرم خوبی؟ فدات شم! الهی بمیرم! چی شدی تو یهو؟ وااااااااااای…

یک رهگذر: دخترم خوبی؟ فشارت افتاده؟ میخوای برسونمت دکتری جایی؟

یک پسر جوان رهگذر: ای وای خانوم حالتون خوبه؟ دستتونو بدین به من!

من ماشینم همینجا پارکه یه لحظه وایسین،با این وضع که دیگه نمیتونین پیاده برین!!

"استفانی گوردون" برای دیدار با والدینش سوار هواپیما شده بود تا به "پالم بیچ" برود. خلبان هواپیما در بین راه به مسافران گفت که آنها میتوانند در مسیر راه شاهد آخرین پرواز شاتل فضایی "اندیور" باشند.

با این همه، استفانی اصلا حدسش را نمی زد که بختی برای به تصویر کشیدن این صحنه تاریخی داشته باشد. در مسیر راه، همین که اندیور قابل مشاهده شد، گوردن آیفوناش را برداشت و چند عکس و یک ویدئوی کوتاه از لحظه ای که شاتل اندیور از میان ابرها به فضا می رود، گرفت. وقتی روی زمین فرود آمدند، او عکسها را پست کرد تا ۱۸۰۰ دنبال کننده او در توییتر بتوانند آنها را ببینند.

اما چند ساعت بعد، خبرگزاریهایی ABC ،BBC و CNBC با او تماس گرفتند و یک هزار نفر او را در توییتر دنبال کردند، طوری که مجبور شد، سیستم آگاه سازی آیفون را که از وجود دنبال کننده ها مطلع میک رد، خاموش کند، تا شارژ باطری آیفوناش خالی نشود!

استفانی که دنبال کننده های محدودی داشت و بیشتر در مورد ورزش توییت میکرد، انتظار نداشت که اینقدر مشهور شود. البته افراد دیگر هم در هواپیما، از صحنه عکس گرفته بودند، اما تنها همین زن ۳۳ ساله که شغلش برنامه ریزی مراسم است، عکسها را به توییتر فرستاده بود.

گوردون که در پی به دست آوردن کار جدیدی است، از شانس خود استفاده کرده است و رزومه خود را هم توییت کرده است، شاید یکی از دنبال کننده های جدیدش، فرصتی برای کاری تازه به او بدهد.

استفانی میگوید: "تماشای آخرین پرواز شاتل اندیور الهامبخش است و تماشای این صحنه از زاویه ای متفاوت، جالب است.